Вазыйх Фатыйхов: Гомер сәгате үзгәрде

Тәүлекнең тулы сәгате,

Калды, гүя, яртыга.

Максатыңа, ни хикмәт бу,

Җитми барып кайтырга?!

Әби кайчандыр сөйләгән,

Замана килдеме әллә.
Җәйләр кышларга тоташа,

Кыш алышына җәйгә.

Тиен кебек йөгерәсең,

Өлгерәсең бик азга.

Мәхәбәткә һич моң- зар юк,

Вакыты гына калмый назга.

Нинди серле хафалану,

Тарта минут җиңеннән.

Әйтерсең лә һәр гамәлгә,

Вакыт чикле бирелгән.

Берәү килә, берәү китә,

Тизлек- яшен исәптә.

Тәүлек кыскарды яртыга,

Булмый берни эшләп тә.

Таңнар атарга өлгерми,

Кичкә атлап керәсең.

Тоелмый вакыт агышы,

Үзгәрәбез күрәмсең.

Вазыйх Фатыйхов.