Вазыйх Фатыйхов: Алар булмаса яшәүләр Кояшсыз, Айсыз

Серле бер табышмак сыман,

Хатын-кызның йөрәге.

Шуны чишәргә талпыну,

Һәр ир-атның теләге.

Үзе назлы, үзе язлы,

Хатын-кызның күңеле.

Шушы күңелдән җылыны,

Меңнәр ала түгелме!?

Үзе алтын, үзе ялкын,

Хатын-кызның куллары.

Шушы затлардан башлана,

Оҗмахның да юллары.

Үзе нурлы.кояш-айлы,

Хатын-кызның карашы.

Ялгана да китә шуннан,

Уртак сөю арасы.

Үзе татлы,үзе баллы,

Хатын-кызның бер сүзе.

Күпләр күрмәгәнне күрә,

Аның бик сизгер күзе.

Үзе учак,үзе оҗмах,

Хатын-кызның кочагы.

Иреннәре хәтерләтә,

Җиләкнең пешкән чагын.

Үзе хисле,үзе көчле,

Хатын-кызның сер җаны.

Мондый булып туа ала,

Хатын-кыз гына бары.

Гашыйк булмый мөмкинме соң,

Аларның күзләренә.

Ышанмыйча мөмкинме соң,

Шикәр- бал сүзләренә.

Чәе тәмсез, яшәү мәнсез.

Булыр иде тормышта.

Үз Тахиры,үз Зөһрәсе,

Кирәк һәрбер язмышка.

Рәхмәтебез сиңа Тәңрем,

Ярый әле алар бар.

"Аларсыз- яшәү юк!" дигән,

Язылмаган карар бар.

Ярый әле алар бар!

Вазыйх Фатыйхов.

Фото: pinme.ru