Шуннан соң игътибар иттем, каршымда әлеге хатынның малае утырганын һәм аның инвалид булуын. Бала бер секунд та тик тормады, үзенә шөгыль табып кына торды. Әнисе кулына да сукты, әрләп тә алды үзен, ләкин чалтыратып баш артына китереп суккач, үземнең өстән кайнар су сипкәндәй булды. Ни өчен соң шул балага кул күтәрергә? Якын тирәдә утыручылар да игътибарын бала белән анага юнәлтте, тик әни кешенең генә исе китмәде, дәрәҗәле берәр эш эшләгәндәй басып торуын дәвам итте. Юкса, баш артына шуның кадәр сугарлык итеп ул бала бер әйбер дә эшләмәде. Бары тик вакыт үткәрү өчен үзенә кызык булып тоелган әйберләр белән шөгыльләнде.
Әлеге хәлдән соң да байтак вакыт узды, ләкин шул малайның елмаерга тырышып та елмая алмаганын, ә еларга әзер йөзен һәм калтыраган иреннәрен яшерергә тырышып читкә каравын оныта алмыйм. Кешеләр янында баласын кыйнаудан тартынмаган бу ана өйдә нинди икән?
Нет комментариев