– Мунчада җеннәр яши, диләр. Бу хакмы?

– Әйе, җеннәр оялаган урыннар булырга мөмкин. Ләкин мунчада ут кабынып тору аларны куркыта. Без «бисмиллә» әйтеп, дога укып керәбез икән, Аллаһы Тәгалә безне аларның йогынтысыннан саклаячак.

– Кояш баткач, мунча керергә ярамый, диюләре дә ышану гынамы, әллә инде Коръәндә шулай язылганмы?

– Кояш баегач, мунча керү дигәнне очратканым юк. Көн дәвамында теләсә кайсы вакытта мунча керсәк тә ярый. Тик мөселман мунча керер алдыннан да шуны белеп торырга тиеш: намаз гыйбадәтләрен үз вакытында укырга кирәк. Мунчада озаклап утырып, намазны калдыра күрмик.

– Шәһәрдә яшәүчеләрнең үз мунчасы булмаска мөмкин. Җәмәгать мунчаларына йөрергә кала, димәк. Мөселманнарга андый җирләргә барырга ярыймы?

– Шәһәр мунчасына барырга ярый. Әмма ир-атлар, гаурәт урыннарын каплап, ир-атлар белән, хатын-кызлар да шул ук кагыйдәләрне үтәп, үз җенесләреннән булган кешеләр белән мунча керә ала.

– Мунчада кече йомышны йомышлау җәһәтеннән диндә ни диелә?

– Һәрбер эшнең үз урыны бар. Мунча – парланып, юынып чыгу урыны ул. «Сезнең берегез юына торган урында икенчегез кече йомышын эшләмәсен», – ди пәйгамбәребез (с.г.в.) бер хәдисендә. Душмы бу, мунчамы – кайсында да кече йомышны йомышлау әдәпсезлек билгесе санала.

– Мунчада суны ничек кулланырга?

– Мунчада гына түгел, гомумән, исрафлыктан сакланырга кирәк. Исрафлык гөнаһка китерә. «Һәрбер әрәм иткән нәрсә – хәрам», – ди пәйгамбәребез (с.г.в.). Әйтик, юынганда да адәм баласы үзе тешен чистарта, ә бу вакытта краннан су агып тора. Бу – исрафлык.

Чыганак: https://vatantat.ru/2024/07/147588/
© Ватаным Татарстан