Хәтеремдә-баян, матайлар,

Әзме акчаң безгә түккәнең?!
Әтисез үсәләр улларым дип,
Бездән көлгәненә - әйткәнең.

Истә : армиягә озата барып,
Син үкереп елап калганың.
Безне сагынып хатлар язып,
Шатланып каршы алганың.

Безнең өчен тырышып , әнкәй,
Егетләреңә түктең күз нурың.
Бар көчең куйганга улларыңа,
Оҗмахта сиңа , әнкәй , урын!

Синең сүзне тотып , анакай,
Узабыз, бүген, тормыш юлын.
Безнең өчен яшәгәнеңә , әнкәй,
Рәхмәтләрен әйтә ике улың!

Фәннур Халиков.
Екатеринбург.
26 октябрь 2011 ел.