Сугыш чоры балалары: күңел яшьләре әле дә тама

Шуңа Украина вакыйгаларына бик борчылып яшим. Әти фронтка китеп берничә ай үткәч кенә дөньяга килгәнмен. Илдә дәһшәтле Бөек Ватан сугышы башланганда абыйларым Петр белән Николайга 16-13 яшь, апам Аннага 9 яшь була. Шулай итеп әнием бик яшьли тол калып дүрт баланы тәрбияләп үстерә. Әтиемә фронттан әйләнеп кайтырга насыйп булмаган. Миңа ике яшь тулганда абыем Петрны сугышка алалар, ә өч ел үткәч икенче абыем Николайны да хәрби хезмәткә чакырдылыр. Сугыш тәмамланып биш ел үткәч кенәкайтты олы абыем. Тормышыбыз авыр иде. Өскә кияргә рәтле кием, тамакка ризык булмады. Бигрәк тә әнигә безне сау-сәламәт үстерү өчен зур кыенлыклар кичерергә туры килде. Икенче абыем Николай хәрби хезмәттән кайткач кына хәлебез беркадәр яхшырды. Гаиләбез белән туйганчы ипи ризыгы ашый башладык. Ул урман кисүдә эшләп, безне азык-төлек продуктлары белән тәэмин итте. Казан шәһәренә эшкә чыгып китәч тә үз ярдәменнән ташламады безне. Безнең кебек сугыш чоры балаларының ачы язмышы хакында бик аз язалар хәзер. Яшь буын менә шуларның барасын да белеп үссә иде. Тагын әйтәсе килгән фикерем шул, хөкүмәтебез тарафыннан да сугыш чоры балаларына ярдәм, игътибар җитми. Бөек Җиңүнең 70 еллыгын билгеләп үтәргә әзерләнеп йөргән мәлдә, авылыбызда сугышта һаләк булганнар истәлегенә мемориаль такта куелса яхшы булыр иде теләк тә бар.